ساعت هوشمند یک زن محقق ایرانی برنده جایزه کارآفرین اجتماعی شد ، ابزاری نوین درخدمت پزشکان - پسرک کامپیوتری

به گزارش خبرنگار فناوری خبرنگاران، تحقیقات و تلاش های یک دهه آزاده دستمالچی، محقق ایرانی دانشگاه اوتاوا در کانادا، در زمینه ابزار مربوط به فشار خون با کاربری راحت، درنهایت منجر به ساخت یک ابزار پوشیدنی با ردیابی علائم حیاتی انسان و جایزه کارآفرین اجتماعی شد.

آزاده دستمالچی، دانشجوی دکتری مهندسی پزشکی و کارآفرین تازه کار، در راستای همین پژوهش ها پیروز به دریافت جایزه کارآفرین اجتماعی میتاکس در یک مراسم مجازی شد. وی ساعت هوشمند پیشرفته ای را طراحی کرده که علائم حیاتی اصلی کاربرش را ردیابی می کند و بر سیگنال های قلبی او نظارت دارد.

میتاکس یک سازمان غیرانتفاعی با بودجه دولتی است که شرکت های خصوصی را با موسسات آموزشی در سراسر کانادا با هدف حل مسائل تجاری وصل می کند. این سازمان از دستمالچی و چهار کارآفرین دیگر به دلیل خلاقیت و نبوغ در یافتن راه های ابتکاری در زمینه کمک به مبارزه با شیوع کووید19 تقدیر کرده است.

میتاکس در مورد این جایزه توضیح می دهد: نه تنها این اختراعات درنهایت به کانادا کمک می کند که از این بحران نجات پیدا کند، بلکه با ادامه سرمایه گذاری ها در زمینه استعداد، تحقیق و توسعه، جایگاه خود را در اقتصاد نوآوری جهانی حفظ خواهیم کرد.

دستمالچی متولد ایران است و در دبی بزرگ شده و در سال 2008 به کانادا نقل مکان کرده است. خودش می گوید که اکنون به دنبال تائیدیه از سوی سازمان بهداشت کانادا و سازمان غذا و داروی آمریکاست تا بتواند ساعت خود را به عنوان یک وسیله پزشکی کارآمد در بیمارستان ها و مراکز مراقبت از سالمندان به کار ببرد.

دستمالچی در مورد اختراعش می گوید: این ساعت هوشمند شبیه به apple watch است، اما کاربرد هایی فراتری دارد و بازار هدف آن نیز بسیار متفاوت است.

در حالی که فناوری های پوشیدنی رایج مانند اپل واچ و فیت بیت فقط میزان ضربان قلب کاربر را ردیابی می کنند، اختراع دستمالچی خیلی فراتر است و علاوه بر اینکه ضربان قلب کاربرش را اندازه می گیرد، از حسگر های زیستی و الگوریتم های یادگیری ماشین برای اندازه گیری فشار خون، میزان تنفس، سطح اکسیژن خون، دمای بدن و سیگنال های الکتریکی قلب استفاده می کند.

به گفته وی، این ابزار حتی برای تشخیص علائم بیماری کووید19 نیز موثر است، زیرا سیگنال های زیستی را ردیابی می کند و اطمینان حاصل می کند که بیماران در مراکز پرخطری مانند مراکز نگهداری سالمندان با سرعت بیشتری شناسایی و به بخش قرنطینه منتقل می شوند تا از شیوع بیشتر بیماری جلوگیری شود.

دستمالچی توضیح می دهد که دو سال پیش شرکتی را با نام ویتال تریسر (VitalTracer) برای تولید ساعت هوشمند خود تاسیس کرد و بیشتر تمرکزش روی بیماری های همه گیر آن هم در مراکز بهداشتی مانند مراکز نگهداری سالمندان است، زیرا علائم حیاتی این افراد باید به صورت روزانه کنترل شود که کاری بسیار سخت و وقت گیر است.

این محقق 34 ساله می گوید: ایده این ساعت 10 سال پیش به ذهنش خطور کرد؛ زمانی که پدرش به فشار بالای خون مبتلا شد و پزشکان به او گفتند که باید سه بار در روز فشار خونش گرفته شود. اما پدرش دستگاه های سنتی که روی بازو پیچیده می شدند، برای پدرش بسیار ناخوشایند بود و به همین دلیل از ادامه این کار سرباز زد.

ایده این ساعت از کجا می آید؟

دستمالچی که در مراقب از پدرش کمک می کرد، تلاش کرد که راه چاره ساده تر و مطمئن تری را برای اندازه گیری فشار خون پدرش پیدا کند و زمانی که تحقیقاتش به جایی نرسید ناامید شده بود. اما در دوره کارشناسی ارشدش در دانشگاه اوتاوا تصمیم گرفت که ایده خود را عملی کند.

خودش در این مورد می گوید: در ابتدا به ایده استفاده از حسگر های زیستی و هوش مصنوعی برای کنترل فشار خون از طریق ناحیه مچ دست رسیدیم، اما به سرعت متوجه شدیم که این رویکرد برای اندازه گیری سایر علائم حیاتی نیز خوب است.

دستمالچی هم اکنون در مونترال، جایی که همشرش دانشجوی دکتری دانشگاه مک گیل است، زندگی می کند و در حال ادامه تحصیل از راه دور در مقطع دکتر در دانشگاه اوتاوا است و به تازگی نیز یک میلیون دلار کمک هزینه برای افتتاح شرکت خود برای ادامه توسعه فناوری پوشیدنی خوددریافت کرده است. جالب است بدانید که این ساعت هوشمند در دو بیمارستان مونترال در حال آزمایش است و دستمالچی امیدوار است که تا پاییز سال آینده برای استفاده گسترده تر در صنعت پزشکی تولید انبوه شود.

وی و محققان دیگرش در شرکت ویتال تریسر و با همکاری با دانشگاه اوتاوا به دنبال کمک مالی از دولت کبک هستند تا بتوانند این ساعت هوشمند را در خانه های سالمندان نیز آزمایش کنند. دستمالچی می گوید که تا زمانی که این محصول چراغ سبز رگولاتور ها را نگیرد، احتمالا تمایلی به جذب سرمایه های خصوصی ندارد.

با این حال، زندگی به عنوان نامزد دکتری تخصصی، مدیرعامل یک شرکت تازه تاسیس با 6 کارمند و مادر یک دختر دو ساله او را حسابی مشغول کرده است. خودش در این مورد با خنده می گوید: من فقط دارم وانمود می کنم که یک ابرمادر هستم.