چیکوری یا سیکوری - پسرک کامپیوتری

نویسنده: دکتر هرمزدیار کیانمهر

نام علمی چیکوری Cichorium intibus است و متعلق به خانواده ی گل کاسنی (1) می باشد. چیکوری از سبزیجاتی است که به واسطه برخی خواصی که دارد مورد توجه می باشد. چیکوری بیشتر در سالاد مورد استفاده قرار می گیرد و طعمی متمایل به تلخی دارد. شکل چیکوری شبیه کاهوست و مغز آن که تقریباً سفید یا سبز کمرنگ است بسیار لطیف بوده و در سالاد زمستانی استفاده می شود.

برای کشت آن بایستی از خاک غنی استفاده نمود. خاک باغچه را شخم زده تا کاملاً سست شود. کود حیوانی و کمی آهک به آن اضافه نمایید. بذر را در ابتدای بهار بکارید. پس از رویش گیاهچه ها را وجین نموده تا فواصل 40- 30 سانتی متری بین آنها حفظ شود. زمین بایستی کاملاً سست باشد تا ریشه آنها به خوبی رشد نماید. به آبیاری فراوان و خاکریزی نیاز است. گیاهان از ابتدای پاییز آماده برداشت می باشند. به موازاتی که رشد می نمایند اطراف آنها را خاک بریزید. برای برداشت طولانی و زمستان حتی می توانید آنها را زیر خاک مدفون نموده تا هنگامی که نیاز به برداشت آنها داشته باشید.

هنگام مصرف برگ های اطراف چیکوری را حذف نمایید. مغز چیکوری به چیکون (2) معروف است. چیکون کاملاً سفیدرنگ، ولی کمی تلخ است. چیکوری در آمریکا و اروپا جزء سبزیجات مورد علاقه بسیاری است. مردم ایران با چیکوری آشنایی زیادی ندارند و از خواص و چگونگی مصرف آن بی اطلاعند. به تازگی در برخی از بازارهای سبزی و تره بار عرضه می شود.

پی نوشت ها :

1. Compositae

2. Chicons

منبع مقاله :

کیانمهر، هرمزدیار، (1388)، گل های آپارتمانی و سبزیکاری، تهران: آییژ، چاپ اول

منبع: راسخون