آنسوی ییلاق آغوزحال چه می گذرد؟

به گزارش پسرک کامپیوتری، آغوزحال در مازندران منطقه بکر و دست نخورده ای ست که جایی برای سر و صدای اضافه، حرکت ماشین و دود و آلودگی ندارد. در عوض فقط صدای تکان خوردن برگ ها، دارکوب و آواز پرنده هاست که سکوت جنگل را می شکند. ییلاق آغوزحال، شبیه به یک گوشه دنج در غرب مازندران، دستمان را برای ماجراجویی های طبیعی در جنگل های دو هزار باز می گذارد. فقط باید چند ساعت از شهر فاصله بگیریم و در هر پیچ جاده بیشتر در دل جنگل نفوذ کنیم.

آنسوی ییلاق آغوزحال چه می گذرد؟

ییلاق آغوزحال کجاست؟

اول باید به تنکابن در مازندران برویم. بعد از آن راهی شیرود شویم. یک تابلو راهنما در سه راه سلیمان آباد جهت آغوزحال را تعیین نموده است. در واقع جهت رسیدن به آغوزحال از تنکابن، همان جاده تپه های دوهزار است. وقتی این جاده را به سمت دهستان سلیمان آباد رفتیم باید به سمت جنوب رانندگی کنیم تا از دریا دور شویم و به ییلاق نزدیک.

نیم ساعت بعد از آن جاده، یک خاکی آغاز می شود که عبور از آن با ماشین، آنقدرها هم غیرممکن نیست. از آغاز جاده خاکی تا منطقه آغوزحال 30 کیلومتر و حدود یک ساعت رانندگی راه است. اگر ماشین شخصی نداشته باشیم، می توانیم با مینی بوس از تنکابن خودمان را به این ییلاق برسانیم.

چرا آغوزحال را ببینیم؟

مهمترین علت برای تماشا آغوزحال کنده شدن از محیط شلوغ و آلوده شهر و کمی استراحت برای مدتی کوتاه است. این منطقه ییلاقی به جنگل دو هزار کاملا اشراف دارد. برای لذت بردن از اینجا باید پیاده به دل ییلاق بزنیم و با موسیقی پس زمینه پرنده ها یک جنگل نوردی منحصر به فرد را تجربه کنیم.

بعد از چند ساعت جنگل نوردی به سمت ارتفاعات به ییلاق لمرا در انتهای جنگل می رسیم. اگر شانس با ما یار باشد زیر پایمان یک دریا ابر می بینیم که پایین تر به شکل مه در دل جنگل نشسته است.

به غیر از طبیعت زیبای اینجا، از رگ و ریشه درختان منطقه ییلاقی آغوزحال پیداست که قدمت بعضی از آنها به صدها سال پیش برمی شود. تماشا این درختان می تواند بخشی از سفرمان به ییلاق باشد. به خصوص که گفته می شود سرخس های این نقطه آنقدر ارزشمند هستند که نمونه هایی از آن را در موزه های طبیعی می توان پیدا کرد.

مردم این منطقه از زنبورداری به عنوان منبع عایدی استفاده می نمایند برای همین می توان با خرید عسل محلی به قیمتی مناسب به کسب و کار منطقه یاری کرد.

چه وسایلی ببریم؟

به غیر از کارت شناسایی و دفترچه بیمه یا وسایل شخصی، کرم ضد آفتاب هم در کوله پشتی باید بگذاریم. حتما یک کیسه زباله هم برای جمع کردن آشغال ها داشته باشیم. بدون کفش کوهنوردی نباید دل به جاده بزنیم.

قمقمه و کلاه نقاب دار هم باید در کیف مان جا دهیم. اگر می خواهیم بساط پیک نیک را برپا کنیم، باید زیرانداز، چراغ قوه، کیسه خواب یا چادر هم همراه داشته باشیم. بهتر است این جهت را با همراهی یک آدم محلی طی کنیم، چون آغوزحال مناسب آنهایی ست که طبیعت گردی می نمایند.

چطور در طبیعت بی دردسر کمپ بزنیم؟

جاذبه های نزدیک

آبشار میلاش: تماشا آبشار میلاش یکی از کارهایی ست که با رفتن به جنگل های دو هزار باید انجام دهیم. میلاش 25 متر ارتفاع دارد و به همین دلیل آبشار بلندی محسوب می شود. برای رسیدن به این آبشار باید از رودسر به سفیدآب برویم.

پنج کیلومتر بعد از پردیس گردشگری همت به روستای میلاش می رسیم. ماشین مان را باید در سوتا پارک کنیم و یک کیلومتر به سمت غرب آبشار میلاش پیاده روی برویم. بعد از 20 دقیقه تا نیم ساعت راه رفتن چشممان به جمال آبشار روشن می شود. استخری زیر آبشار درست شده که عمق آن به یک متر نمی رسد و می توان در آن آب تنی کرد.

دشت دریاسر: وقتی مقصدمان ییلاق آغوزحال باشد در کنار آن می توانیم برنامه دیگری هم برای تماشا دشت دریاسر تنکابن داشته باشیم. دریاسر با آمدن بهار، زمین سبزش پر از گل های سفید بابونه می شود؛ جایی در منطقه تپه های دوهزار و جنوب تنکابن.

روستای نوشا: روستای نوشا در50 کیلومتری تنکابن با اینکه شناخته شده نیست، اما چشم انداز ای بهشتی دارد. دسترسی به این روستا تنها با اسب و پای پیاده ممکن است و برای تماشا آن باید اردیبهشت تا شهریور را انتخاب کرد.

بعد از آن دیگر آنقدر زمین پر از برف می شود که مردم محلی هم به منطقه دیگری می فرایند. از آغوزحال باید تا روستای ولگسر با ماشین برویم و بعد از آن پیاده تا روستای لاکتراشان را طی کنیم تا به نوشا در نوک دامنه شرقی برسیم.

منبع: اسنپ تریپ
انتشار: 22 دی 1400 بروزرسانی: 22 دی 1400 گردآورنده: it-baby.ir شناسه مطلب: 1854

به "آنسوی ییلاق آغوزحال چه می گذرد؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آنسوی ییلاق آغوزحال چه می گذرد؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید