کشف ویروس های غول پیکر ترسناکی که بازو و دم دارند - پسرک کامپیوتری

به گزارش خبرآنلاین، دانشمندان اخیرا تنوع حیرت آوری از ویروس های غول پیکر را کشف کرده اند که اشکال غیرقابل تصوری قبلی دارند و در اندکی از خاک جنگل رشد می کنند.

این ویروس های غول پیکر، زائده هایی عجیب و ساختار های داخلی خاصی دارند که تا پیش از این هرگز رویت نشده بود.

نمونه ای از این خاک در سال 2019 از جنگل هاروارد در نزدیکی بوستون در آمریکا جمع آوری شد و برای بررسی به موسسه ماکس پلانک آلمان فرستاده شد و در آنجا با میکروسکوپ های الکترونی مورد بررسی قرار گرفت؛ فرآیندی که اجسام را با استفاده از پرتوی از الکترون ها بزرگ نمایی می کند.

این بررسی نشان داد که خاک مملو از ویروس های غول پیکری با عرض 635 نانومتر است.

این ویروس های بزرگ، اگرچه از بزرگترین ویروسی که تا به حل کشف شده، (با عرض 1500 نانومتر) کوچک تر هستند، ولی به مراتب بزرگ تر از ویروس هایی هستند که انسان ها معمولا با آن ها روبرو می شوند (مثلا ویروس کووید 19، بین 50 تا 140 نانومتر عرض دارد).

محققان تقریبا اطمینان دارند که این ها ویروس هستند؛ دلیل آن هم پوسته هایی است که کپسید نامیده می شود و جدای از آن، به خاطر اشکال متمایزی که دارند که از جمله آن ها می توان به شکل یک چندضلعی 20 وجهی اشاره کرد.

تنوع حیرت انگیز ظاهری ویروس ها

یکی از محققان دراین باره نوشته: میکروسکوپ الکترونی عبوری، تنوع شگفت انگیزی از ذرات ویروس مانندی را نشان داد که ما به طرز حیرت آوری دریافتیم که چند صد گرم خاک جنگلی دارای تنوع بیشتری از روی هم رفته همه ویروس های غول پیکری است که کشف شده بود.

یکی از این ویروس های غول پیکر، اندام های بزرگی دارد که در یک الگوی متقارن مرتب شده بود و محققان آن را شبیه مورفولوژی لاکپشت توصیف کردند.

ویروس دیگری، لوله های بلندی در اطرافش داشت که دانشمندان را به یاد شخصیت مدوسا در اساطیر یونان باستان انداخت و از همین رو دانشمندان این ویروس را گورگون، موجودی که مدوسا و خواهرش اینگونه نامیده می شدند، نام گذاری کردند.

گونه دیگر که اصلاح مو نامیده می شود، خانواده ای از ویروس های بزرگ با سری نامرتب است که مو هایی با سایز های مختلف دارد و شبیه یک عروسک ترول است.

یک ویروس غول پیکر دیگر که شبیه ابرنواختر (یک انفجار بزرگ ستاره ای) است، دارای فیبر های درهم تنیده و ضخیمی نزدیک به پوسته کسپید و لایه ضخیمی از پیچک های منظمی است که مرتب شده اند.

ستاره کریسمس ویروس دیگری است که یک پوسته دولایه شبیه به دو مثلث به هم پیوسته دارد و ویروس شاهین، ساختاری شبیه منقار دارد.

سه محقق میکروبیولوژیست و زیست شناس در این باره نوشته اند: این پنجره شگفت انگیزی به دنیای پیچیده ویروس های خاکی است و تردیدی نیست که تنوع ژنتیکی بالای ویروس های غول پیکر با ساختار های ذره ای متنوع و غیرقابل تصور قبلی مطابقت دارند و منشا و عملکرد آن ها باید مورد بررسی بیشتر قرار بگیرد.

این ویروس های غول پیکر که باعث انگلی شدن جلبک ها می شوند، دهه هاست که مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما بررسی و تحقیق اصلی در مورد آن ها از سال 2003 و زمانی که اولین ویروس غول پیکر با عرض 400 نانومتر که در آمیب ها رشد می کرد، در یک برج خنک کننده در انگلیس پیدا شد، آغاز گشت. این ویروس میمی ویروس نام گرفت؛ چرا که کاملا ظاهر باکتری را تقلید می کرد.

رکورد غول پیکرترین ویروس های کشف شده

در سال 2010 و با کشف مگاویروس چیلنسیس (با عرض 700 نانومتر) در سواحل شیلی، رکورد غول پیکرترین ویروس دنیا ثبت شد و در سال 2013، این رکورد به نام پاندوراویروس که در برکه ای در ملبورن کشف شد و1000 نانومتر عرض داشت، تغییر کرد.

رکورددار فعلی، ویروسی 1500 نانومتری به نام پیتوویروس سیبریکوم است؛ یک ویروس غول پیکر که به مدت 30 هزار سال در یخ های سیبری مدفون بود و در سال 2014 و با ذوب شدن یخ ها کشف شد.