شعر عارفانه عطار به نام مست الست - پسرک کامپیوتری

با ما همراه باشید و درباره ساعت اینترنتی بیشتر بدانید.

به گزارش خبرنگاران به نقل بیتوته ، شیخ فـریـدالدین محمد عطار نیشابوری از بـزرگترین شاعران فارسی زبان محسوب می شود که آثـاری همچون الهی نامه(خسرونامه)، اسرارنـامه، مصیبت نامه، منطق الطیر(مقامات طیور)، دیوان غزل ها و قصیده ها، مختارنامه(رباعیات) و تذکرة الاولیا در حوزه ادب عرفانی از خود به یادگار گذاشت، به گونه ای که اگر بخواهیم سه شاعر بزرگ را در این حوزه معرفی کنیم، در کنار ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی و مولانا جلال الدین بلخی باید از عطار نام برد. در واقع ورود عرفان در ادب فارسی با سنایی آغاز با عطار کامل می شود و با مولانا به اوج خود می رسد. یکی از اشعار عرفانی وی را در ادامه می خوانیم:

ما ز خرابات عشق مست الست آمدیم

نام بلی چون بریم چون همه مست آمدیم

خاک بد آدم که دوست جرعه بدان خاک ریخت

ما همه زان جرعه دوست به دست آمدیم

ما ز پی نیستی عاشق هست آمدیم

خیز و دلا مست شو از می قدسی از آنک

ما نه بدین تیره جای بهر نشست آمدیم

گوهر عطار یافت قدر و بلندی ز عشق

گرچه ز تأثیر جسم جوهر پست آمدیم