امضای تفاهم نامه همکاری خانه معدن و فدراسیون حمل و نقل - پسرک کامپیوتری

به گزارش خبرنگاران، در این مراسم، خداداد غریب پور - رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) - هدف این تفاهم نامه را یاری به حل مسائل حمل و نقل و ارائه راهکارهای مشترک در راستای بهبود و توسعه شبکه حمل و نقل ایران مطرح نمود.

به گفته غریب پور بر اساس افق 55 میلیون تنی فراوری فولاد در سال 1404 باید سالی 430 کیلومتر خط آهن به مسیرهای ریلی کشور اضافه گردد. میزان آب مورد احتیاج نیز تا سال 1404 یک و نیم برابر و میزان برق 1.67 برابر وضع موجود خواهد بود.

رئیس سازمان ایمیدرو در ادامه از طرفین تفاهم نامه بین فدراسیون حمل و نقل و خانه معدن ایران درخواست کرد که راه های جذب سرمایه گذار و تأمین اقتصادی آن را پیش بینی نمایند.

در ادامه این مراسم، اردشیر سعد محمدی - معاون ایمیدرو - از انعقاد یک تفاهم نامه در روز گذشته، بین سرمایه گذاران بخش معدن محدوده سنگان با راه آهن جمهوری اسلامی ایران اطلاع داد که می تواند بخش مهمی از مسائل حمل و نقل مواد معدنی از شرق به بنادر آزاد را حل نماید.

به گفته وی طبق این تفاهم نامه ساخت خط دوم ریل را از سنگان به تربت حیدریه و بافق به طول 800 کیلومتر با سرمایه گذاری ایمیدرو نهایی شده است.

سعد محمدی با بیان این که در خط دوم قابلیت انتقال بار فراهم می گردد، گفت: با توجه به اینکه در خواف و مهدی آباد فراوری فولاد و ذغال سنگ در حال توسعه است، انتقال بار در این ناحیه احتیاجمند یک ارزیابی شناور است.

معاون ایمیدرو با اشاره به اینکه قرار است در مهدی آباد (یزد) 800 هزار تن کنسانتره روی و 90 هزار تن کنسانتره سرب فراوری گردد، اظهار کرد: از طرف دیگر در معدن انگوران زنجان حداکثر تا هشت سال آینده امکان ذخیره وجود دارد و 80 کارخانه نیز در زنجان وجود دارد؛ با توجه به این که نمی توانیم انتقال کارخانه ها را متوقف کنیم، باید انتقال کنسانتره صورت بگیرد که احتیاجمند پیش بینی های لازم ریلی و جاده ای است.

وی هم چنین با اشاره به ظرفیت فراوری سه میلیون کک در ایران، توضیح داد: این حجم فراوری کک احتیاج به 4.5 میلیون تن کنسانتره دارد که باید شرایط حمل و نقل جاده ای برای آن فراهم گردد.

سعد محمدی در سرانجام با اشاره به افق فراوری 55 میلیون تن فولاد در سال 1404 گفت: با توجه به این که به ازای هر تن فولاد 5 تا 10 میلیون تن جابجایی مواد اولیه داریم و خیلی از جاده های کشور امکان حمل بیش تر از ظرفیت فعلی را ندارد، بنابراین میزان حمل مواد معدنی در آینده باید به صورت معنادار تعریف گردد.